Eid al - Fitr inne niż wszystkie. Święta w czasie pandemii ✨🌙✨🌙✨🕌

27.5.20

Eid al - Fitr inne niż wszystkie. Święta w czasie pandemii ✨🌙✨🌙✨🕌

Wszystkim moim Drogim Czytelnikom bloga już po raz szósty życzę: Eid Saeed! Taqabbala Allahu minna wa minkum & qul’am wa enta bi-khair! W ten trudny czas, w ten dziwny czas: Wiary, nadziei i miłości. Pamiętajmy, że to co dobre zawsze wygra, nawet jeśli wydawało się, że przegrało. To co złe zawsze przegra, jeśli nawet wydaje się nam, że wygrało. Niech Allah przyjmie nasz post oraz modlitwy i obdarzy nas Swoim miłosierdziem. Wszystkiego najlepszego!

To były zupełnie inne święta Eid al - Fitr. Nie było wielu rzeczy, do których jesteśmy przyzwyczajeni, przez co byliśmy trochę zdezorientowani. Wielu z nas martwi się finansami i obawia się kłopotów wynikających z pandemii koronawirusa. Jednak ramadan i świąta to szczególny czas, aby nadzieja i nasza wiara w Boga zatriumfowała nad strachem (in szaa Allah). Wiem, że trudno się skupić tylko na świętowaniu Eid, jeśli jesteśmy oddzieleni od swoich najbliższych, mamy obawy związane ze zdrowiem, z pracą, niemożnością robienia rzeczy, które lubimy i samą obawą wywołaną pandemią wirusa.

Pomimo tego, że dla nas wszystkich były to zupełnie inne święta niż kiedykolwiek dotychczas, mogliśmy się cieszyć faktem, że wciąż żyjemy, że nawet jak nie możemy spędzić Eid al - Fitr z najbliższymi, to wciąż możemy cieszyć się, że ich mamy i już samo to celebrować (alhamdulillah). Jesteśmy w tym roku zmuszeni do korzystania z wirtualnego świętowania. W naszej rodzinie jest to kreatywność i strategia dobrze nam znana już od lat :D W tym roku mogliśmy się postarać, by te święta były możliwie najlepsze w tej sytuacji, ale mogliśmy też zwyczajnie nie robić nic i pozwolić sobie na kiepskie święta. Mimo, że zawsze bardzo się staram, staje na głowie, by wszystko było perfekcyjnie. Dekoracje, potrawy, prezenty, ale przecież mam też prawo do tego, by raz na jakiś czas mieć zupełnie zwyczajne święta spędzone cały dzień w domu. Nie zawsze wszystko musi być ekscytujące, idealne, pełne życia i wyglądać jak zdjęcie z Instagrama :P

Muszę przyznać, że po 70 dniach izolacji już coraz mocniej odczuwam jej skutki. W tym roku miałam potrzebę, by zrobić absolutne minimum i czuć się z tym w porządku i nie mieć wyrzutów sumienia (in szaa Allah).

W tym roku miałam też ogromną potrzebę i chęć przebywania z rodziną w tym czasie. Zaplanowałam kilka połączeń z rodziną w ciągu dnia i wiedeorozmowę, do której włączały się te osoby, które chciały i wtedy kiedy chciały - tak jak to bywa w wielopokoleniowym domu podczas świąt (alhamdulillah). Były to zdecydowanie najpiękniejsze momenty w czasie Eid al - Fitr :)

Jak wyglądały nasze Eid z poprzednich lat zobaczcie Tu, Tu, Tu, Tu i Tu.

Przebywanie w domu 24 godziny na dobę ma te plusy, że nie zabrakło nam czasu na porządki :) - Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: "Czystość to połowa wiary" (Sahih Muslim). Nie zabrakło też czasu na pieczenie, gotowanie i dekorowanie. W tym roku bez pośpiechu i presji - "Slow living." :)

Przed Eid popełniłam zakupy w arabskim sklepie :P

Baklawa :)

Basbousa do piekarnika!

W keralskiej rodzinie ryżu na Eid nie zabraknie! :D

Po południu wspólnie z dziećmi zabrałam się za dekorowanie salonu, czyli ozdabianie kominka. Przez kilka ostatnich lat sama dekorowałam salon kiedy dzieci już spały. W tym roku bardzo chciały pomagać, a dzieciom chętnym do pracy nie można odmówić! Na obecny czas do naszych dekoracji bardzo pasowała mi "Dziewczynka z balonikiem", czyli jedno z najlepszych dzieł Banks'ego. Według mnie jej wydźwięk jest bardzo na czasie. Radość i wolność są na wyciągnięcie ręki, ale jednak jest ku temu przeszkoda, którą dziewczynka nie może teraz zniwelować. Dla mnie te graffity to symbol wielkiej nadziei, która zawsze w naszym życiu istnieje (in szaa Allah).

Banksy - "There is Always Hope"

Jedna z ostatnich prac Banks'ego, którą bardzo lubię - "Lockdown"

Prezenty zapakowane! :)

Od samego rana w naszym domu można było usłyszeć takbir w wykonaniu dzieci. Słowa: Allahu Akbar! Allahu Akbar! Po śniadaniu i świątecznej modlitwie w domu przyszedł czas na składanie życzeń rodzinie :)

Świąteczne śniadanko :)

Ful Medames

Kerala Banana Chips

Feta z miętą :)

Baklawę z Basbousą jadam na śniadanie tylko w święta :P

Świąteczna modlitwa w domu to było dla nas zupełnie nowe doświadczenie (alhamdulillah)

Mała S po salah :)

W świąteczny dzień (podobnie jak rok temu) zorganizowałam słodki eidowy stolik w ogrodzie. Pogoda dopisała podobnie jak humory :) Na emigracji nawet bez koronawirusa mocno odczuwamy brak rodziny i wspólnego spędzania czasu podczas świąt. Na szczęście są telefony i skype. Można zadzwonić, porozmawiać i od razu człowiekowi raźniej na duszy.

Bento!

Tęcza nadziei, że pandemia koronawirusa szybko się skończy! (in szaa Allah)

بسبوسة

Eid Mubarak z domowego ogródka! :)

Moje dzieci znając sytuację i wiedząc, że tak dużo ludzi straciło swoich bliskich z powodu koronawirusa same zrezygnowały z hucznego świętowania. Stroje i podarunki były skromne jak przystało na czas i miejsce w jakim się znaleźliśmy (alhamdulillah).

Jak uszczęśliwić małego chłopca? Dać mu magnetycznego składanego dinozaura :)

Balerina od Galeria Bukowski :)

Fatima :)

Mała S dostała piękny prezent od swojej najlepszej przyjaciółki (masha Allah)

Mój tegoroczny eidowy outfit :D

W pierwszy świąteczny dzień byliśmy wirtualnie w Yeouido Park (Korea)

W ogrodzie gramy w Chińczyka :)

W tym roku nie mogliśmy wybrać się do naszej ulubionej restauracji Al Bader, więc świąteczny obiad zjedliśmy w domu. Kocham gotowanie, relaksuje mnie to i daje mnóstwo satysfakcji, więc ostatecznie przygotowanie kolejnego posiłku dla rodziny okazało się całkiem przyjemnym obowiązkiem :)

Świąteczny obiadek :)

Popołudnie z kawusią i ptasim mleczkiem :P

W drugi świąteczny dzień po 70 dniach izolacji z powodu koronawirusa wybraliśmy się całą rodziną na spacer do parku. To był pierwszy raz od 17 marca, kiedy moje dzieci wyszły z domu (alhamdulillah). Można powiedzieć, że wróciła normalność, chociaż to jeszcze nieśmiałe kroki w jej kierunku. Emocje unosiły się w powietrzu: radość, zadowolenie i wielka ulga. Bardzo nam tego brakowało, czekaliśmy na ten moment. Brakowało nam śpiewu ptaków i zwykłego spaceru. Nadal zamknięte pozostają place zabaw, aby uniknąć gromadzenia się ludzi w jednym miejscu. Koronawirus nauczył nas pokory, która zostanie z nami na długi czas (in szaa Allah). Nigdy wcześniej nie doceniałam tak możliwości wyjścia na spacer do parku. Wystarczył jeden wirus i całe nasze życie, jakie znaliśmy, zostało sparaliżowane. Spacerowanie po parkowych alejkach to też odpoczynek o charakterze psychicznym, czyli coś, co zajmuję moją głowę i pozwala na chwilę zapomnieć o rzeczywistości. W tym rok z powodu pandemii koronawirusa ramadan i święta wyglądały zupełnie inaczej. Po raz pierwszy w historii islamu został zmieniony azan, czyli tradycyjne wezwanie na modlitwę. Zamiast "Przybywajcie na modlitwę" muezzin, głosił tym razem: "Módlcie się w waszych domach". Pozamykane meczety, brak możliwości spotkań z rodziną i przyjaciółmi to jedyne z wielu trudności z jakimi przyszło nam się zmagać w tym roku. Ramadan to jednak miesiąc, w którym mamy uczyć się wytrwałości i cierpliwości. Myślę, że tym razem wykorzystałam go jak najlepiej (in szaa Allah).