Eid al - Adha - "Bee Happy"! 🐝🐝🐝

1.8.20

Eid al - Adha - "Bee Happy"! 🐝🐝🐝

{I objawił twój Pan pszczołom: "Wybierajcie sobie wasze mieszkania w górach, w drzewach i w tym, co ludzie budują; następnie jedzcie ze wszystkich owoców i chodźcie pokornie drogami swego Pana!"Z wnętrzności ich wychodzi napój różnego koloru, w którym ludzie znajdują uzdrowienie. Zaprawdę, w tym jest znak dla ludzi, którzy się zastanawiają!} (Qur'an 16:68-69)

Al Adha (Święto Ofiarowania) jest najważniejszym świętem w islamie. Obchodzi się je w dwunastym miesiącu według kalendarza księżycowego, podczas pielgrzymki muzułmanów do Mekki. Święto zwraca nam uwagę na kwestie poświęcenia. Podkreśla, że taka postawa jest szczególnie miła Bogu i każdy powinien podejmować ją na co dzień w swoim życiu. Poświęcenie jest doskonale widoczne w postawie Abrahama, który był gotów złożyć w ofierze swojego jedynego syna. Najważniejszym przesłaniem Święta Ofiarowania jest zwyczajne, ludzkie poświęcenie się dla drugiego człowieka. Jako muzułmanie przywiązujemy wielką wagę do gotowości niesienia pomocy osobom z naszego otoczenia. Kiedy nas sąsiad jest w potrzebie, trzeba mu pomóc. Nieważne czy jest w stanie się odwdzięczyć czy nie. To wszystko nie ma znaczenia. Żyjemy obok siebie, to powinniśmy i chcemy być dla siebie serdeczni - szczególnie teraz w tak trudnych czasach pandemii koronawirusa. Spędźmy Eid al - Adha zachowując zalecany dystans, bo w czasie pandemii właśnie tak możemy się zatroszczyć o zdrowie i życie tych, których kochamy. Nie pozwólmy by ogromna praca i poświęcenie pracowników służby zdrowia poszły na marne. Ta nierówna walka z wirusem, skrajnym wycieńczeniem organizmu i brakiem odpowiednich środków leczenia nadal trwa. Mam nadzieję, że tegoroczne Święto Ofiarowania będzie dla nas zapowiedzią nowego, lepszego czasu bez pandemii (in szaa Allah). Jak spędzaliśmy poprzednie święta Eid al - Adha zobaczcie Tu, Tu, Tu, Tu i Tu.

W tym roku udało nam się pościć w Dzień Arafah. Oby Bóg był z nas zadowolony (in szaa Allah). W ramach przygotowań do świąt wybrałam się do mojego ulubionego indyjskiego sklepu na przedświąteczne zakupy. W tym roku żeby nie zabierać dzieci do sklepu zrezygnowałam z bardzo lubianej przez nich tradycji kupowania helowych balonów. Mimo różnych ograniczeń dzieci z ogromną radością czekały na święta. W tym roku Prezes uczył się dua'a na ten czas: "Laa ilaaha illa Allahu wahdahu laa sharika La, Lahul mulku wa lahul hamd wa Huwa' ala kulli shay'in qadeer." Jak spędziliśmy Dzień Arafah pięć lat temu przeczytajcie Tu.

Przed Eid zawsze zaglądam do mojego ulubionego indyjskiego sklepu w poszukiwaniu świątecznych dekoracji :)

Piękna indyjska parasolka jako zachęta do używania żelu odkażającego w walce z koronawirusem :D

Iftar w dzień Arafah

Przygotowania do świąt trwały od początku 10 dni Dhul Hijjah. Zadbałam o piękną zapachową oprawę domu i gruntowne porządki, na które spędzając większość dnia w domu nie zabrakło czasu :) Nie zabrakło też czasu na pieczenie i gotowanie :) W tym roku mamy typowy slow life, czyli życie w zwolnionym tempie, z dala od codziennej bieganiny. Koronawirus sprawił, że wielu z nas znacząco zmieniło tryb życia. Nie stoimy w korkach, nie gonimy tak za terminami. Świat trochę zwolnił. Pomijając negatywne konsekwencje zdrowotne i gospodarcze pandemii, warto się zastanowić, czy powolny styl życia, w którym więcej czasu poświęcamy rodzinie, gotowaniu i samemu sobie, to dobry sposób na życie :)

"Maid Simple" :) Najlepsze pakistańskie mydło piorąco - czyszczące na świecie! :D

Indyjsko - arabskie zakupy przedświąteczne :)

Pazham Pori & Small Kerala Bananas :)

Gotowe na Eid! :)

Moje dzieci bardzo chciały zrobić pierniki, które pokazały dziadkom. Tradycje i zwyczaje to ważny element każdych świąt. Nie rozmawialiśmy o koronawirusie, ale cieszymy się latem i planujemy nowe życie po pandemii, która w końcu przecież się skończy (in szaa Allah).

Indyjskie "Marigold flowers"

Podobnie jak na Eid al - Fitr dzieci pomagały w ozdabianiu kominka. Nie chciały czekać do rana żeby mieć niespodziankę. Razem z córkami dmuchałam i wiązałam balony. Bardzo nam w tym roku brakowało obecności Babci podczas dekorowania kominka i salonu. Tradycje i zwyczaje to istota i ważny element świąt. Warto o nich pamiętać i obchodzić je, mimo nietypowej sytuacji, w której się znaleźliśmy. Ale właśnie na przekór pandemii, żyjcie tak jakby jej nie było. Udekorowałam z dziećmi dom - mając teraz więcej czasu. Nagraliśmy telefonem filmik, jak to robiliśmy i wysłaliśmy go stęsknionej Babci i rodzinie w Kerali.

Wesoła chmurka od Babci z Polski <3

Od rana w naszym domu można było usłyszeć takbir w wykonaniu Prezesa. Myślę, że tak od 6 rano słowa: Allahu Akbar! Allahu Akbar! były słyszane już na całej naszej ulicy! Możemy sobie pogratulować, że żyjemy w czasach internetu i telefonów komórkowych, bo dzięki nim kontakt ze światem jest bardzo ułatwiony. Dzisiaj, mimo pandemii, możemy spotykać się z rodziną prznajmniej wirtualnie. Po śniadaniu i świątecznej modlitwie w domu przyszedł czas na składanie życzeń rodzinie :)

Świąteczne śniadanko :)

Mała S po salah :)

W pierwszy świąteczny dzień zorganizowałam dzieciom słodki stolik w ogrodzie. Pogoda dopisała i nikt nie liczył kalorii :P Na emigracji nawet bez pandemii bardzo często dopada mnie tęsknota za bliskimi. Spotkanie wirtualne to oczywiście nie to samo, co prawdziwa wizyta u rodziny, ale sprawiła nam ogromną radość po tak długim okresie niewidzenia się! Moja mama była bardzo szczęśliwa, gdy mogła na ekranie telefonu zobaczyć swoje wnuki, które przez te kilka miesięcy tak urosły...

Słodki stolik w ogrodzie :)

Hamerykańskie cukierki :)

Świąteczny kuzyn Omar w Kerali :)

Nasza rodzina w Kerali świąteczną modlitwę musiała również modlić się w domu (alhamdulillah)

Kuzyn Elham w czasie zarazy...

W keralskich domach na święta aż lśni czystością! :)

Eidowy torcik zakupiony w lokalnej keralskiej cukierni przez siostrę męża :)

Jambaika (ജബക്ക)

Keralskie poczucie humoru! :P

Dzieci oczywiście chciały jak najszybciej otworzyć prezenty. Koronawirsu mocno graniczył nasze finanse dlatego dzieci dostały od nas po 3 prezenty, które wybrały sobie na kilka tygodni przed Eid. Myślę, że ograniczenie ilościowe prezentów wyjdzie dzieciom na dobre, bo nie od dziś wiadomo, że szczęście nie zależy od tego ile dóbr materialnych posiadamy.

Pomsies :)

U męża odżyły patriotyczne uczucia i flagę Indii zawiesił na 15 dni przed Dniem Niepodległości :D

Samosy do świątecznego obiadu zakupiliśmy w Rickshaw Express :)

Dzieciom bardzo się podobała oryginalna riksza z Mumbaju :)

W tym roku z wiadomych względów zrezygnowaliśmy ze świątecznego obiadu w restauracji. W sumie nawet najlepszy obiad w restauracji nie może się równać z domowym posiłkiem :) W dobie pandemii, której obecnie doświadczamy, większość z nas została zmuszona do stylu życia slow life. Zwolnili wszyscy i wszystko. Wróciliśmy nieco do zwyczajów sprzed lat, a ja sama odkryłam na nowo babcine przepisy na domowy chleb :) Być może jest to początek zmian, dzięki którym będziemy szczęśliwsi i będzie nam się żyło lepiej (in szaa Allah).

Chicken Peri Peri :)

Gulasz z baraniny

Kerala paratha :)

Święta z Ptasim mleczkiem :D

Rakhi

Już od kilku lat dostajemy w prezencie od kuzyna żony, która jest hinduską bransoletki Rakhi. W tym roku Raksha Bandhan wypadnie 3 sierpnia, czyli zaraz po Eid al - Adha :) Święto potocznie nazywane jest Rakhi od sznurka, który siostra daje w prezencie swojemu bratu i zawiązuję mu go na nadgarstku podczas święta. Na kilka dni przed Rakhi Dariya kupuje bransoletki dla braci i dalszej rodziny, a mężczyźni w jej rodzinie kupują wyjątkowe prezenty dla swych sióstr (biżuterie, ubrania, słodycze itp.) Wczesnym rankiem w dniu święta siostry i bracia spotykają się razem z rodzicami i resztą rodziny. Jeśli rodzeństwo jest daleko od siebie to wysyłają kartki z życzeniami i bransoletkami odpowiednio wcześniej, by mogli je otrzymać w dniu Raksha Bandhan. Rytuał przekazywania Rakhi odbywa się przy zapalonej lampie diya. Siostra zawiązuję Rakhi na nadgarstku brata. W tym samym czasie brat również obiecuję zawsze chronić siostrę i dbać o nią w każdej sytuacji. W Kerali bransoletki Rakhi wymieniane są również między kuzynami, co ma na celu umocnić rodzinę i trzymać jej członków w dobrych i bliskich relacjach. Mimo, że nie świętujemy Rakhi, to jednak zawsze okazujemy szacunek dla członków naszej rodziny a bransoletki są dla nas po porostu ładną ozdobą :) Poprzednie wpisy o Rakhi możecie zobaczyć Tu i Tu.