RECENZJA KSIĄŻKI IMAN DAGLAS "A WELL - GUARDED TREASURE"

{A kiedy prosicie (jego żony) o to, czego potrzebujecie, proście je zza zasłony (hijab), tak jest czyściej dla waszych serc i dla ich serc} (Qur'an 33:53)

Powodem dla którego siegnełam po książke Iman Daglas  A well - Guarded Treasuer był intrygujący tytuł i przykuwająca wzrok okładka. Od dłuższego czasu chodziłam na tzw. „ksiazkowym glodzie". Szukałam lektury nie tylko intersującej, ale też napisanej przystępnym językiem. Książka wydała mi się ,także ciekawa ponieważ opisuje tematykę hijabu z punktu widzenia muzułmanki - konwertytki wychowanej w USA.  

Główna bohaterką książki jest bliżej nieznana amerykańska muzulmanka (sama autorka), która przyjeła islam po poślubieniu swojego męża pochodzącego z Jordanii (alhamdulillah). Nasza bohaterka rozpoczyna swoją narrację w momencie przeprowadzki z Ameryki do Jordanii. Można odnieść wrażenie, że sytuacja ta w znaczacy sposób wpłyneła na jej poglądy. Najważnieszym wątkiem tej historii jest hijab i jego prawidłowy wygląd. Bohaterka umieszcza wiele ciekawych przemyślen ze swojego życia i otoczenia podbartymi wersetami z Qur'anu i Hadisami Sahih.  

W pierwszym rozdziale zatytułowanym  Prawidlowy Hijab wspomina czasy, gdy wychowywana była w religii chrzescijanskiej. Podkreśla, że nigdy nie przeczytała tylu książek o chrześcijaństwie wcześniej niż przed przyjęciem islamu. Mimo usilnych prób nie była w stanie zrozumieć koncepcji Trójcy Świetej, która od początku wydawała jej sie pozbawiona sensu. Bohaterka (jak wiekszość konwertytek) nie unikneła problemów z rodzicami, którzy nie mogli wybaczyć jej braku wiary w Jezusa jako syna bożego. Nie wiele pomogły tlumaczenia, że dla niej Jezus zajmuje ważne miejsce jako jeden z bożych proroków. Matka posuneła się nawet do twierdzenia, że córka nigdy nie była chrzescijanka skoro nie wierzyła, że Jezusa jest syna Boga. Te słowa zamiast smutku wywołaly radość i dopowiedź: Alhamdulillah w takim razie nigdy nie byłam chrześcijanka!. 

Przeprowadzka do Jordanii to czas zgłębiania i poszukiwania wiedzy o islamie. Łzy szczęścia z możliwosci słuchania azanu pięć razy dziennie (alhamdulillah). Duża rolę w poznaniu własciwej drogi odegrał mąż głowniej bohaterki podsuwajac jej odpowiednie ksiażki. Wyrazem dogłebnego studiowania islamu jest zalożenie przez nasza bohaterke niqabu w tym samym czasie ze swoją szwagierką. Są one pierwszymi kobietami w muzułmanskiej rodzinie męża, które sie na to zdecydowały. Dzięki temu zyskały niezwykły szacunek całej rodziny. 

Bohaterka stwierdza, że to własnie hijab pozwolił jej zaakaceptować swoją osobę i nawet ją polubić. Nie udało sie to nigdy wcześniej nawet wtedy, gdy pracowała jako modelka nosząc drogie ubrania znanych projektantów mody. 

W rodziale drugim - Skromność - czytelnicy mają okazję zapoznać się z szeroko rozumianym pojecięm hijabu. Nie jest to tylko strój ukrywający kobiece kształty, ale także określony sposób zachowania. Bohaterka trafnie zauważa, że najwiekszą pokusą są nie kobiece nogi, a oczy. To własnie przeciągłe spojrzenia skłaniaja do niewłaściwego zachowania jakim jest tak bardzo lubiany domsko- męski flirt (Astaghfirullah). Dobrym  "odstraszaczem" tego typu zachowań moga być chociażby praktyczne duże słoneczne okulary. Kilkakrotnie ponawiana jest prośba do muzułmanek, by nie ulegały podszeptom szatana i swoje wdzięki pozostawiały tylko dla mężowskich oczu. 

Trzeci rozdzial pt. Ubrane/rozebrane kobiety (...) zawiera przemyślenia z czasów życia w Ameryce, które skłaniają bohaterkę do wielu refleksji. Chociażby, że kobiety w XXI wieku dają siebie traktować przedmiotowo sprowadzając swoją wartość do wyglądu. Nie dotyczy to tylko tzw. wyzwolonych Amerykanek, ale w dużej większości także muzułmanek. Młode kobiety wybierają dopasowane ubrania i kolorowe chusty, które nie zakrywaja ich aury. Khimar, jilbab czy niqab uważaja za stare tradycje, które nie pasują do współczesnej rzeczywistości. Nasza bohaterka upomina współczesne kobiety, by zwracały wiekszą uwagę na poprawność hijabu przez wzgląd na Allah oraz szacunek do siebie samych. W przytoczonych przykładach z Qur'anu podkreśla jak niewlaściwy hijab pozbawia je szacunku wśród mezczyzn. 

Takiej sytuacji nie są winne tylko kobieta, ale także ich mężowie, ojcowie i bracia, którzy godza się, by w niewłaściwym stroju opuszczały swoje domy. 

Bohaterka zwraca też uwagę jak ważna jest nauka skromnego ubioru i hijabu już od najwcześniejszych lat. Jesli w wieku lat kilkunastu dziweczynki będą miały zgodę na zakładanie krótkich spódniczek czy dopasowanych spodnii to jako dorosłe kobiety będą miały ogromny problem w zrozumieniu, że jest to coś złego.  

Czwart rozdział - Milość pomiędzy mężem i żoną (...) zawiera wiele cennych uwag na temat jak powinny wyglądać poprawne relacje w małżeństwie. Czytelnik dowiaduje się, że najważniejsze jest życie w miłosci i harmonii przez wzgląd na Allah. Żona, która żyje zgodnie z nakazami Boga Jedynego jest ogromnym szczęsciem dla swojego męża. Szacunek, przyjaźn - to cechy dobrego małżeństwa (in szaa Allah). Nasza bohaterka ze wzruszeniem wspomina słowa męża, gdy po raz pierwszy zalożyła khimar: Nigdy przedtem nie widziałem Cię ubraną w nic piękniejszego. 

Noszenie prawidłowego hijabu jest również pokazaniem innym, że nasz iman jest mocny i nie obawiamy sie nikogo oprócz Allah. To także informacja dla męża, że zona jest szczęśliwa i nie szuka zachwytu w oczach innych mężczyzn. Mąż powinnien zawsze pamiętac, by jego żona czuła się przez niego kochana i doceniana - wtedy nie będzie zabiegać o akceptację w innych miescach oprócz własnego domu (in szaa Allah).

W rozdziale piątym - Muzłlmanie naśladują ludzi z zachodu (...) Główna bohaterka słusznie zauważa, że muzułmanie nigdy nie będą mogli zadowolić ludzi mieszkąjacych w Ameryce czy Europie gdyż ich system moralny jest zupełnie odmienny. To co w Europie uważane jest za nowoczesne w islamie jest ograniczeniem (alhamdulillah). Social media sterują wyobraźnia i zachowaniem niemuzułmanów jednocześnie pozbawiając ich większości wartości. Społeczeństwa europejskie staraja się osłabić muzułmańską wspólnotę (Ummah) przedstawiąjac w CNN muzułmanki noszące hijab jako niebezpieczne ekstremistki. Tego typu przekazy powodują zniechecenie amerykańskich muzułmanek do noszenia prawidłowego hijabu.

Rozdział szósty - Miłość i strach przed Allah (...) Zawiera podsumowanie poprzednich rozdziałów z podkreśleniem jak ważne jest nie przywiązywanie się do Dunya i usilne starania by zapewnić sobie miesjce w ogrodach Raju (Jannah, in szaa Allah). 

Nie da sie ukryć, że A well - Guarded Treasure to wartościowa i ciekawie napisana lektura, której czytanie sprawiło mi ogromną przyjemność (alhamdulillah). Podoba mi sie bardzo narracja prowadzona przez główną bohaterkę oraz sposób dobrania tematów, które zostały przedstawione w książce. Z cała pewnościa jest to publikacja, która powinny przeczytać młode muzulmanki bedące pełne wątpliwości co do noszenia hijabu. Gorąco Wam ją polecam! (in szaa Allah).