Kilka słów czym jest Usul - al - fiqh

Niejako przez historyczne wykształcenie moje zainteresowania zaczęły krążyć wokół dziedziny islamskiej nauki usul – al – fiqh, czyli badań i krytycznej analizy źródeł w prawodawstwie islamskim.

W Qur’anie rozróżniamy cztery rodzaje regulacji źródłowych (Abd Al – Wahhab Hallaf)
1.    Zasady ogólne (adillah ijamalliya wa – al  - qawaid)
2.    Rozwiązywanie konfliktów i rozbieżności (ta’ adal wa tarjeeh)
3.    Ustalenie przyjmowania zasad (idżtihad wa taqlid)
4.    Prawo islamskie (hukm Shari)

Mamy więc doczynienia z regulacjami pryncypialnymi (zasadniczymi), dotyczącymi szeroko rozumianej moralności oraz praktycznymi. Regulacje zasadnicze obejmujął wymagania, które obowiązują każdą wierzącą osobę – wiara w jednego Boga, Jego Aniołów, Księgi, posłańców i Dzień Sądu Ostatecznego. Wymagane jest praktykowanie przez muzułmanów obowiązującego systemu moralnego. Regulacje związane z praktyka religijną dotyczą wszystkich czynów muzułmanina takich jak: mowa i uczynki.

Ponieważ Qur’an jest zawsze traktowany jako główne źródło prawa w islamie (alhamdulillah) więc wiedza zawarta w Nim jest przyczynął do regulacji z zakresu usul – al – fiqh. Tworzeniem tych regulacji zajmują się badacze al – fiqh’u J

Dzięki czterem szkołom (Shafi’i, Hanafi, Maliki i Hanbali) drzwi do interpretacji idżtihadu zostały zamknięte – uznajać, że ijma (zgoda) została osiągnięta we wszystkich niezbędnych kwestiach prawnych (różnice między szkołami występują tylko na plaszczyźnie interpretacji).

Dla nas bardzo ważne jest, byśmy w życiu codziennym wystrzegali się przesady i nadgorliwości w naszej religii. Abyśmy w sercach zawsze mieli żywe przestrogi na ten temat naszego Proroka (Pokój z Nim) – in szaa Allah

Imam Ahmad relacjonował za Ibn’ Abbasem wypowiedź Proroka (Pokój z Nim): „Wystrzegajcie się przesady (al – guluww) w religii, bo zaiste ci, którzy byli przed wami zbłądzili przez przesadę w religii (Ahmad, Musand al – imam Ahmad). Ibn Taymiya uważał, że słowa: „wystrzegajcie się przesady w religii” jest ogólnym nakazem i dotyczy wszelkich rodzajów przesady, czy to w zasadach, czy w czynach (Ibn Taymiya Iqtida as – sirata al – mustaqim muhalafa ashab al –gahim, Kair 1950).