Proste szczęśliwe życie muzułmańskiej mamy :)

Nieśpieszny spacer po parku :)

Mimo, że lubie ludzi i ich towarzystwo od kiedy zostałam mamą polubiłam spedzać czas w domu. Początkowo z domatorki przymusowej stałam się świadomą i zadowoloną z tego faktu osobą (alhamdulillah). Częsciej wybieram wypicie dobrej kawy w domowym zaciszu słuchając recytacji Qur’anu, niż udział w spotkaniu z większą grupą ludzi. Zachowanie takie wydawało mi się kiedyś zupełnie niemożliwe, jednak od dłuższego czasu znajduje ogromne spełnienie i radość we własnym towarzystwie.

Cisza i spokój w parku o poranku - alhamdulillah

Tę filozofię można chyba nazwać – proste życie. Życie, które jest pozbawione zawirowań w zupełnym podporządkowaniu sie woli Boga, gdzie jest miejsce na spontaniczne „kosztowanie” życia. Wyjście do parku, kawiarni czy chwycenie za parasol podczas deszczu i skananie wraz z córkami po kałużach. Mam poczucie, że doszłam do takiego momentu swojego życia gdy już „nic nie muszę”, a tylko „mogę lub chcę”. Islam pozwala mi na cieszenie sie tym kim jestem bez presji społecznej, że „muszę” być szczupła, zaradna, zdobywać kolejne szczeble kariery – alhamdulillah mogę być tym kim chcę! 

Mój kalendarz nie musi mieć zapełnionych kartek aż do 2017 roku J Mam czas na rozmowe ze starszą córka o pszczołach, nieśpieszne wypicie porannej kawy, długie rozmowy z męzem. Rozkoszowanie sie zapachem letniego powietrza po burzy, oglądanie gwiaz na bezchmurnym niebie, czytanie moich ukochanych książek, zdobywanie wiedzy o mojej religii (in szaa Allah).

Ostatnio zapanowała moda na proste życie tzw. slow – mam nadzieje, że będzie to moda która długo się utrzyma ;)

Popołudniowa kawusia w domowym zaciszu :)

Starajmy nie komplikować sobie życia, róbmy wszystko by żyć w harmonii, pełnym zaufaniu do naszego Stwórcy i wzajemnej miłości przez wzgląd na Niego (in szaa Allah). Prostota jest doskonałą recepta na szczęście w tym pedzącym świecie J