Kwitnące jabłonie (사과나무) i magnolie (목련) part 2

Jabłonie już w większości miejsc przekwitły a magnolie są jeszcze w pąkach. Robiąc im zdjęcia od razu przyszły mi na myśl koreańskie zwyczaje, które się u nas zadomowiły. Ogólnie rzecz biorąc za chipsami nie przepadam, ale koreańskie o smaku miodu i masła są moimi ulubionymi :P Koreańskim zwyczajem w naszym domu bardzo często jemy słodkie ziemniaki pod każdą postacią (dodaje je do pizzy). Mojemu mężowi bardzo brakuje ondol , czyli nadgrzewanej podłogi bardzo popularnej w koreańskich domach. W ostatnich latach zrobiłam się introwertyczna i podobnie jak Koreańczycy podczas rozmowy uciekam wzrokiem, unikając bezpośredniego patrzenia w oczy rozmówcy. Niestety w Anglii nie jest to brane jak w Korei za oznakę uprzejmości i pokory. 

Moją miłość do herbaty znacie nie od dziś, a zielona herbata z prażonym ryżem jest jedną z moich ulubionych. Koreańska zielona herbata delikatnie pachnie algami. 

Myśle, że również w jakimś stopniu zadomowił się w naszym domu konfucjanizm, czyli system filozoficzno - społeczny powstały w wyniku nauczania chińskiego filozofa i myśliciela Kung - fu - tsy, który żył w latach 551-479 p.n.e. W społeczeństwie koreańskim wartości jak właściwe zachowanie, szacunek dla edukacji, wytrwałość w obliczu trudności, pracowitość i samodoskonalenie są kultywowane niezmiennie do dziś. Stanowią one podstawę kodeksu obyczajowego w społeczeństwach Azji Wschodniej i Południowo - Wschodniej. 

Spring is in the air :)

W ciągu ostatnich kilku dni cały świat żyje informacjami o koronawirusie, więc jest to temat o który bardzo często pytają mnie dzieci. Bardzo ważne jest, aby dzieci zrozumiały, że wszystko to co się dzieje i będzie się działo w ciągu nadchodzących tygodni związanych z epidemią tego wirusa będzie powodowane troską o ich bezpieczeństwo. Dzieci nie powinny się niepotrzebnie bać, bo wystarczy, że my dorośli już mamy niezłego pietra ;) Pamiętam swoje dziecięce lęki i naprawdę nie chcę nocnych pytań: "Czy to znaczy, że dziadkowie umrą". W szkołe córek dzieci żartują z koronawirusa, ale jest to zapewne forma oswojenia strachu przed nieznanym. Nauczyciele starają się pokazać wirusa od strony naukowej bez wzbudzania starchu, który w sumie nikomu jeszcze w niczym nie pomógł, a sporo namieszał! Przedszkolanki nauczyły syna kichać i kaszleć w zgięcie łokcia, czym zyskały moje ogromne uznanie (masha Allah). Dodatkowo dzieci podczas mycia rąk śpiewają dwukrotnie "Happy Birthday", żeby robiły to dostatecznie długo. Ja swoje dzieci uczyłam zawsze, że po skorzystaniu z toalety myjąc ręce liczymy do dwudziestu :) 

Każdego dnia staje się bardzo realne widmo izolacji, czyli pozostanie w domu i trzymanie się z dala od innych ludzi. Na dziś nie jestem zupełnie psychicznie gotowa na coś takiego, ale podobno człowiek przyzwyczaja się do wszystkiego... Oby nie! (in szaa Allah). 

Nasz model koronawirusa :)

Science Week Competition!

:)