Czego tu się bać?

„A do tych, którzy uwierzyli i których potomstwo postąpiło za nimi z wiarą – My dołączymy ich potomstwo. I My nie pozbawimy ich niczego z ich dzieł. Każdy człowiek jest zestawem tego, co sobie zarobił.” (Qur’an 52: 21) 

W tym roku dzień przed Halloween Little Lady zaskoczyła mnie mówiąc, że chce jutro chodzić po domach i dostać cukierki.  Domyślam się, że dużą w tym zasługę miało pójście do przedszkola i na żywo zetknięcie z innym sposobem niż islamski widzenia otaczającej rzeczywistości. Zapytałam się jej czy spodobały jej się upiorne kostium – odpowiedziała, że nie! To może straszące dynie – odpowiedź również – nie? Czyli co? Zgłębiałam temat...ano darmowe słodycze! Uff :) Zaczełam tłumaczyć, że dla muzułmanów żebractwo ani czary nie są dozwolone. Nie potrzeba straszyć, żeby dostać coś dobrego. Córki dobrze wiedzą, że w naszym domu nie bawimy się w wiedźmy. Nie są to pozytywni superbohaterowie, ale czarne charaktery powiązane z szatanem. Staram się im już od najmłodszych lat tłumaczyć, że magia, zaklęcia są domeną zych rzeczy powiązanych ze światem dla nas niewidzialnym. Pytam czy jeśli boją się czarnych pająków w ogrodzie, to są to fajne rzeczy do ozdabiania domu. Czy dom rodzinny nie powinien być przyjemny i miły zawsze bez wyjątków. Zabrałam dzieci do sklepu (co nieczęsto mi sie zdarza), oglądały trupie czaszki, pająki, dynie itp. Mieszkamy w Anglii, więc nie da się żyć jakby pewne rzeczy nie istniały. Nie wystarczy w sklepie zasłonić płaszczem kościotrupa i udawać, że nie słyszy się pytań o Halloween. Na koniec wizyty córki stwierdziły, że nic nie jest ładne, ani w sumie specialnie interesujące (alhamdulillah).

Cukierek albo psikus? Nie w islamie! ;) 

Niewątpliwą zaletą w Halloween jest możliwość kupna dyni w dobrej cenie :D 

Bardzo ważne jest, żeby nie zbywać dzieci odpowiedziami w stylu Halloween jest haram, nie obchodzimy, koniec kropka! Starajmy się pokazać naszym dzieciom, że mają inne wartości niż ich niemuzułmańscy przyjaciele. Jednak nie są w tym osamotnieni. Należa do muzułmańskiej Ummah. W dniu Halloween bardzo dużo dzieci nie będzie uczestniczyć w tym święcie bez smutku, czy żalu (in szaa Allah). Bycie innym też może być fajne. Nie zawsze trzeba robić to co większość – uczmy od najmłodszych lat, że indywidualność jest w cenie ;) Oczywiście nie każdy kilkulatek zrozumie to od razu...potrzeba oceanu cierpliwości (sabr)...Subhana Allah...

Często mówie do córek, że nie robimy różnych rzeczy w naszej rodzinie. Przedstawiam stanowisko moje i męża na kwestie nie zgodne z islamem. Nie mówie, że tak stanowi prawo (szaria), czy tego czegoś nie robi więszkość muzułmanów. Nie chcę żeby córki miały wrażenie, że islam to ograniczenie. Lepiej jeśli same dojdą do wniosków, że pewne rzeczy/sprawy nie są godne uwagi (in szaa Allah). Nie ma też co ukrywać przed dziećmi rzeczywistości, że nie wszyscy muzułmanie mają takie samo stanowisko co do Halloween. Mówmy dzieciom, że to co robią inni nie zawsze jest dobre dla naszej rodziny. Nie uczmy osądzać, ale bycia pewnym swoich przekonań.

Jak rok temu w Halloween wybraliśmy się do parku z pająkiem Wollym, który jest uroczy!

Dzięki Bogu dynie w przedszkolu nie "straszyły" ;) 

Little Lady nauczyła się jak wydłubywać pestki z dyni

Dobrym pomysłem jest też przypomnienie jak obchodzimy nasze święta w islamie. Dzieci mają krótką pamięć, ale szybko sobie przypomną z naszą pomocą miły dzień święta Eid al Adha z prezentami, barankami, czy pysznym tortem. Dbajmy o dobre relacje z naszymi dziećmi, bądźmy ich przyjaciółmi, pokazujmy piękno islamu. Jak Bóg da nasze pociechy zawsze będą szły drogą prostą i zrozumieją, co chcemy im przekazać (in szaa Allah). Moje przemyślenia na Halloween z zeszłego roku zobaczcie Tu.

Wystarczy nostalgia jesieni, żeby przypomnieć sobie o przemijaniu i śmierci (alhamdulillah)